Κατάκριση

Σκέπαζε, να σε σκεπάζει ο Θεός

                    «μη κρίνετε και ου μη κριθείτε» Λουκ.στ΄37
«Μην κρίνετε για να μη κριθείτε, επειδή θα σας κρίνουν ανάλογα με την κρίση την οποία κάνετε εσείς.
 Και θα κριθείτε με το ίδιο μέτρο, με το οποίο εσείς κρίνετε τις πράξεις των άλλων.  Και γιατί βλέπεις το άχυρο που βρίσκεται μέσα στο μάτι του αδελφού σου και δε βλέπεις το δοκάρι που είναι στο δικό σου μάτι; Ή πώς μπορείς να πεις στον αδελφό σου:
‘‘Άφησε με να βγάλω το άχυρο από το μάτι σου’’εσύ που έχεις το δοκάρι στο δικό σου; Υποκριτή, βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου και έτσι θα βλέπεις για να βγάλεις το άχυρο από το μάτι του αδελφού σου.

Ο Άγιος Δωρόθεος λέγει: “Όσοι θέλουν να σωθούν δεν προσέχουν
ούτε ένα ελάττωμα του διπλανού τους αλλά κοιτούν τα δικά τους
 και έτσι προοδεύουν.»

Μερικοί καταβάλλουν πολλή φροντίδα για την είσοδο των φαγητών στο στόμα,
 δείχνουν όμως αμέλεια για την έξοδο των λόγων από το στόμα! 
Άγιος Μάξιμος Ομολογητής

Για τα δικά μας αμαρτήματα είμαστε τυφλοί, για των διπλανών μας όμως, έχουμε οξυτάτη όραση. Το αντίθετο ωστόσο συμβαίνει με τα κατορθώματα. Τα δικά μας, έστω κι αν είναι μικρά και δεύτερα, φαίνονται μεγάλα. Των διπλανών μας, έστω κι αν είναι μεγάλα και θαυμαστά, τα νομίζουμε μικρά και τιποτένια.” Όσιος Ισιδώρος  ο Πηλουσιώτης

Η οσία Θεοδώρα λέγει: “Να μη περιγελάσεις την πτώση του διπλανού σου, αλλά να κλάψεις και να παρηγορηθείς. Αν ακούς μερικούς να ζουν άσχημα, να προσεύχεσαι γι΄ αυτούς.”

Ο Ιερός Χρυσόστομος λέει ότι είναι προτιμότερο να τρώμε κρέας Σαρακοστή, παρά τις σάρκες των αδελφών μας με την κατάκριση. Βεβαίως δεν εννοεί να αρταινόμαστε, αλλά υπογραμμίζει ότι η κατάκριση είναι βαρύτερο αμάρτημα


Κάποιος αδελφός μου είπε για την κατάκριση. «κατακρίνω πολύ, πώς να αποφύγω την κατάκριση;»Και του είπα. Όταν πρόκειται να μιλήσεις για ένα πρόσωπο, λέγε. Τώρα είναι παρών.Πάρε παράδειγμα εσένα π.χ. όταν είσαι παρών, δεν σε κατακρίνει ο άλλος, όταν είσαι απών, σε κοπανάει στο κεφάλι σε κατακρίνει.
Ιερομόναχος Ε, ερημίτης των Κατουνακίων

Είδα άνθρωπο πού φανερά αμάρτησε, αλλά μυστικά μετενόησε.
 Και αυτόν πού εγώ τον κατέκρινα ως ανήθικο, ο Θεός τον εθεωρούσε αγνό,
διότι με την μετάνοιά του Τον είχε πλήρως εξευμενίσει.

«Όπως το νερό σβήνει την φωτιά, έτσι και η κατάκριση σβήνει την Χάρη του Θεού». 
Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος

Η μύγα και μέλισσα
«Γνώρισα εκ πείρας ότι σ' αυτή τη ζωή οι άνθρωποι είναι χωρισμένοι σε δύο κατηγορίες. Τρίτη δεν υπάρχει ή στη μία θα είναι η στην άλλη.
Η μία, λοιπόν, κατηγορία των ανθρώπων μοιάζει με τη μύγα.
Η μύγα έχει την εξής ιδιότητα: να πηγαίνει πάντα και να κάθεται σε ότι βρώμικο υπάρχει. Για παράδειγμα, αν ένα περιβόλι είναι γεμάτο λουλούδια, που ευωδιάζουν, και σε μία άκρη του περιβολιού κάποιο ζώο έχει κάνει μία ακαθαρσία, τότε μια μύγα, πετώντας μέσα σ' αυτό το πανέμορφο περιβόλι, θα πετάξει πάνω από όλα τα άνθη και σε κανένα δεν θα καθίσει. Μόνο όταν δει την ακαθαρσία, τότε αμέσως θα κατέβει και θα καθίσει πάνω σ' αυτήν Αν τώρα έπιανες μια μύγα, και αυτή μπορούσε να μιλήσει και τη ρωτούσες να σου πει μήπως ξέρει αν πουθενά υπάρχουν τριαντάφυλλα, τότε εκείνη θα απαντούσε πως δε γνωρίζει καν τι είναι αυτά. Εγώ, θα σου πει, ξέρω πως υπάρχουν σκουπίδια, τουαλέτες, ακαθαρσίες ζώων, μαγειρεία, βρωμιές.Η μία λοιπόν μερίδα των ανθρώπων μοιάζει με τη μύγα. Είναι η κατηγορία των ανθρώπων που έχει μάθει πάντα να σκέφτεται και να ψάχνει να βρει ότι κακό υπάρχει, αγνοώντας και μη θέλοντας ποτέ να σταθεί στο καλό.
Η άλλη κατηγορία των ανθρώπων μοιάζει με τη μέλισσα.
Η ιδιότητα της μέλισσας είναι να βρίσκει και να κάθεται σε ότι καλό και γλυκό υπάρχει. Ας πούμε, για παράδειγμα, πως σε μία αίθουσα, που είναι γεμάτη ακαθαρσίες έχει κάποιος τοποθετήσει σε μία γωνιά ένα λουκούμι. Αν φέρουμε εκεί μία μέλισσα, εκείνη θα πετάξει και δεν θα καθίσει πουθενά έως ότου βρει το λουκούμι και μόνον εκεί θα σταθεί.
Αν πιάσεις τώρα τη μέλισσα και τη ρωτήσεις που υπάρχουν σκουπίδια, αυτή θα σου πει ότι δε γνωρίζει, θα σου πει εκεί υπάρχουν γαρδένιες, εκεί τριανταφυλλιές, εκεί θυμάρι, εκεί μέλι, εκεί ζάχαρη, εκεί λουκούμια και γενικά θα είναι γνώστης όλων των καλών και θα έχει παντελή άγνοια όλων των κακών. Αυτή είναι η δεύτερη ομάδα, των ανθρώπων εκείνων που έχουν καλούς λογισμούς και σκέπτονται και βλέπουν τα καλά.
Και κατέληξε ο Γέροντας:
«Εγώ σε όσους έρχονται και μου κατηγορούν τους άλλους και με δυσκολεύουν τους λέω αυτό το παράδειγμα και τους υποδεικνύω να διαλέξουν σε ποιά κατηγορία θέλουν να βρίσκονται και αναλόγως να ψάξουν να βρουν και τους ανάλογους ανθρώπους της κατηγορίας τους»..     
Διδαχή Γέροντα Παϊσίου


                           Μόνο ένας ταπεινός ασχολείται με τον εαυτό του.
                           Ο υπερήφανος  με τους άλλους.
                             Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς

Ο Περικλής είχε χαρακτηριστεί ως άνδρας περίπου τελείας εξωτερικής ομορφιάς .Εξαίρεση αποτελούσε το κεφάλι του που έμοιαζε με κολοκύθα, στενόμακρο καθώς ήταν, με  αποτέλεσμα να γίνεται περίγελως κάθε φορά που εμφανιζόταν ασκεπής σε δημόσιο χώρο. Οι Έλληνες γλυπτές για να κρύψουν το ελάττωμα ,αυτού του μεγάλου άντρα ,τον παρουσίαζαν πάντοτε με περικεφαλαία
.Όταν λοιπόν κάποιοι ειδωλολάτρες γνώριζαν πώς να κρύβουν τα ελαττώματα των φίλων τους ,πόσο μάλλον εμείς οι χριστιανοί οφείλουμε να κάνουμε το ίδιο
.Πως μπορούμε να ισχυριστούμε ότι εμπιστευόμαστε τον Χριστό, όταν καθημερινά μολύνουμε τον αέρα, φλυαρώντας για τις αμαρτίες και τα ελαττώματα των άλλων.Να κρύβεις την δική σου αρετή αλλά και τις ανεπάρκειες των άλλων.εκεί βρίσκεται η πνευματική σοφία
Άγιος  Νικόλαος Βελιμίροβιτς


Ρώτησε ένας αδελφός τον αββά Ποιμένα: «Εάν δώ κάποιο σφάλμα του αδελφού μου, είναι καλό να το σκεπάσω;» Κι ο Γέροντας απάντησε: «Όποια ώρα σκεπάσουμε το σφάλμα του αδελφού μας, σκεπάζει και ο Θεός το δικό μας. Και όποια ώρα θα φανερώσουμε του αδελφού το σφάλμα, θα φανερώσει και ο Θεός το δικό μας».